De dagen daarna verlopen redelijk rustig.
Af en toe ga ik even op bezoek
en ondertussen regel ik van alles op de achtergrond.
Eind maart is de overdracht van de oude woning.
En net wanneer ik denk
dat de rust is weergekeerd
is er toch wel een ernstige hobbel.
Het doorgeven van de adreswijziging bij de gemeente
is vertraagd.
Normaal gesproken kun je een maand van tevoren
een verhuisbericht doorgeven en moet dit
vijf dagen na je verhuizing hebben plaatsgevonden.
Maar wanneer je naar een verpleeghuis verhuist
is die maand van tevoren niet aan de orde.
Je hebt namelijk een bewijs van inschrijving/ opname nodig
en die ontvang je pas wanneer je daar ook
daadwerkelijk woont.
In ons geval ontvangen wij die inschrijving
bijna twee weken later.
Hoewel de vertraging niet bij ons ligt
zijn de gevolgen wel voor ons.
Alle overheids instanties gaan uit
van de verhuisdatum zoals deze is geregistreerd.
Toevallig krijg ik de verhuisaangifte onder ogen
en wanneer ik de onjuiste datum zie
voel ik de energie in één keer
uit mijn lijf wegtrekken.
Ik zucht maar eens diep
en ga bijna automatisch in de regelstand.
Dat betekent bellen met de gemeente
om te achterhalen waarom er
een andere datum in de verhuisaangifte staat.
De gemeente heeft de wet toegepast
en er lijkt niets meer aan te doen.
Je moet binnen vijf dagen na verhuizing
de verhuizing bij de gemeente doorgeven.
Wanneer je dit later doet
mag er maximaal vijf dagen worden terug geteld.
Bij een tweede gesprek met de gemeente vraag ik door
en verneem dat clientbemiddeling soms nog wat kan betekenen
en anders moet ik zelf een verzoek indienen.
Ik vraag de locatieverpleegkundige of
zij dit voor ons kan oplossen.
Een paar dagen laten komt het antwoord
dat wij dit zelf moeten regelen.
Het hele proces vraagt veel tijd.
Het schrijven van zo'n verzoek ...
het bijeen zoeken van "bewijs".
Gelukkig is het hele proces te achterhalen
doordat ik veel schriftelijk communiceer
met de locatieverpleegkundige en familieleden.
Vorige week vrijdag heb ik het verzoek
persoonlijk bij de gemeente af gegeven.
Ik kom er verregend en moe binnen wandelen
en moet bij de balie nog wat stukken
nummeren en toevoegen.
Mijn eigen plakbandhouder heb ik mee
en nadat de envelop is dichtgeplakt
geef ik deze bij de balie af.
Een allervriendelijkste medewerker
staat mij te woord en denkt mee.
We maken kort een praatje en dan blijkt
dat zij zelf ervaring heeft
hoe intens de eerste weken rond een opname zijn.
Her- en erkenning...
...het gesprek voelt als een warme deken.
Wanneer ik weer naar huis fiets ben ik blij en opgelucht
dat ik alles voor het weekend heb afgehandeld...
... ik kan het loslaten.
Gisteren kreeg ik het goede nieuws
dat mijn verzoek is ingewilligd.
Vannacht is de verhuisdatum officieel aangepast.
Maar wat was het fijn geweest als bij het intakegesprek
het bewijs van opname gewoon klaar had gelegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten