Op woensdag wordt ik op een redelijk normale tijd wakker...
... waarschijnlijk omdat het de avond ervoor laat is geworden.
Ik heb de bewuste mail in conceptvorm opgeslagen
en vraag manlief naar zijn mening.
Volgens hem kan het zo prima verstuurd worden.
Ik wil ook graag de mening van mijn zusje horen
maar zij kan er 's avonds pas naar kijken.
In de ochtend spreek ik met mijn jongste dochter af
maar ik merk dat het lastig is om te ontspannen.
Eigenlijk wil ik de mail gewoon versturen.
Zij werpt er ook een blik op en dan druk ik op de verzendknop.
Vrij kort daarna gaat mijn mobiel over...
de locatieverpleegkundige..
Maar ik kan niet vrijuit kan spreken
en stuur haar een berichtje dat ik vanmiddag weer bereikbaar ben.
Wanneer ik weer thuis ben bel ik haar terug.
We hebben een goed gesprek en
de aantekening is uit het dossier verwijderd.
Er wordt door haar een ACP-gesprek aangevraagd bij de huisarts
en ik denk dat dit een goed plan is.
Mijn zusje en ik willen graag allebei bij dat gesprek aanwezig zijn.
Nu kan ik het pas echt loslaten...
...in de middag lukt het om wat te borduren.
De avond verloopt ook rustig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten