Verblijf met of zonder behandeling...

 Een andere hobbel waar we tegenaan zijn gelopen....

...is het nu een verblijf met of zonder behandeling.

In het intakegesprek wordt info uitgewisseld

waardoor ik de indruk krijg

dat het om een verblijf met behandeling gaat.

 Een week later vertelt de locatieverpleegkundige 

dat dit onjuist is.

Omdat andere zaken meer prioriteit hebben

 laat ik het liggen.

Tot vorige week.

Ik besluit binnen de organisatie zelf te informeren 

en kom bij een afdeling terecht die advies geeft over de zorg.

Dit resulteert uiteindelijk in een afspraak voor vandaag

Ook neem ik contact op met het Zorgkantoor.

Daar krijg ik ook het advies

om met de organisatie in  gesprek te gaan.

Op vrijdag, precies een week geleden,

 informeer ik bij de nieuwe huisartsenpraktijk

of zij nog iets kunnen betekenen. 

In eerste instantie staan ze daar niet voor open

als gevolg van een spraakverwarring.

De huisarts gebruikt de term ZZP4 en ik heb het over vv6.

Gelukkig geeft internet mij het antwoord.

ZZP is de oude aanduiding vanuit de AWBZ

en vv komt uit de WLZ.

Ze geven beide hetzelfde weer.

ZZP4 = vv4

ZZP6 = vv6

Ik bel opnieuw en mag met het indicatiebesluit langskomen.

Ze zeggen toe te kijken wat ze kunnen doen.

Daar ben ik heel blij mee...

maar het heeft mij al met al wel een hele ochtend gekost.

Deze week heb ik opnieuw contact met het Zorgkantoor.

Ik krijg het advies mijn inhoudelijke vragen over de wlz

op de mail te zetten

met linkjes naar de diverse bronnen.

Misschien dat anderen dit zo uit hun mouw schudden

maar ik ben er uren zoet mee.

Wanneer het af is, is het kantoor al gesloten

en besluit ik het nog niet te verzenden

maar er de volgende dag met een frisse blik naar te kijken.

Dat is maar goed ook.

Het kan allemaal veel korter en bondiger.

Wanneer ik uiteindelijk de mail verstuur

krijg ik een automatisch antwoord.

Binnen 10 werkdagen krijg ik antwoord.

Het is  niet anders.

Vanmorgen zijn mijn zus en ik samen

op gesprek bij het verpleeghuis geweest.

Het was een goed, verhelderend gesprek

met uiteindelijk positief nieuws.

Ruim 6,5 week na de verhuizing

zit mijn klus er dan eindelijk op.

Alle administratieve zaken rond de verhuizing zijn afgerond.

Wil je meer weten?

Kijk dan eens bij 

Wlz

of

Behandeling bij Wlz

Verzoek wijziging verhuisdatum...

 De dagen daarna verlopen redelijk rustig.

Af en toe ga ik even op bezoek

en ondertussen regel ik van alles op de achtergrond.

Eind maart is de overdracht van de oude woning.

En net wanneer ik denk

dat de rust is weergekeerd

is er toch wel een ernstige hobbel.

Het doorgeven van de adreswijziging bij de gemeente

is vertraagd.

Normaal gesproken kun je een maand van tevoren

een verhuisbericht doorgeven en moet dit 

vijf dagen na je verhuizing hebben plaatsgevonden.

Maar wanneer je naar een verpleeghuis verhuist

is die maand van tevoren niet aan de orde.

Je hebt namelijk een bewijs van inschrijving/ opname nodig

en die ontvang je pas wanneer je daar ook

daadwerkelijk woont.

In ons geval ontvangen wij die inschrijving

bijna twee weken later.

Hoewel de vertraging niet bij ons ligt

zijn de gevolgen wel voor ons.

Alle overheids instanties gaan uit

van de verhuisdatum zoals deze is geregistreerd.

Toevallig krijg ik de verhuisaangifte onder ogen 

en wanneer ik de onjuiste datum zie

voel ik de energie in één keer 

uit mijn lijf wegtrekken.

Ik zucht maar eens diep 

en ga bijna automatisch in de regelstand.

Dat betekent bellen met de gemeente

om te achterhalen waarom er 

een andere datum in de verhuisaangifte staat.

De gemeente heeft de wet toegepast 

en er lijkt niets meer aan te doen.

Je moet binnen vijf dagen na verhuizing

 de verhuizing bij de gemeente doorgeven.

Wanneer je dit later doet

 mag er maximaal vijf dagen worden terug geteld.

Bij een tweede gesprek met de gemeente vraag ik door

en verneem dat clientbemiddeling soms nog wat kan betekenen

en anders moet ik zelf een verzoek indienen.

Ik vraag de locatieverpleegkundige of 

zij dit voor ons kan oplossen.

Een paar dagen laten komt het antwoord

 dat wij dit zelf moeten regelen.

Het hele proces vraagt veel tijd.

Het schrijven van zo'n verzoek ...

het bijeen zoeken van "bewijs".

Gelukkig is het hele proces te achterhalen

doordat ik veel schriftelijk communiceer 

met de locatieverpleegkundige en familieleden.

Vorige week vrijdag heb ik het verzoek 

persoonlijk bij de gemeente af gegeven.

Ik kom er verregend en moe binnen wandelen

en moet bij de balie nog wat stukken

nummeren en toevoegen.

Mijn eigen plakbandhouder heb ik mee

en nadat de envelop is dichtgeplakt

geef ik deze bij de balie af.

Een allervriendelijkste medewerker 

staat mij te woord en denkt mee.

We maken kort een praatje en dan blijkt 

dat zij zelf ervaring heeft

 hoe intens de eerste weken rond een opname zijn.

Her- en erkenning...

...het gesprek voelt als een warme deken.

Wanneer ik weer naar huis fiets ben ik blij en opgelucht

 dat ik alles voor het weekend heb afgehandeld...

... ik kan het loslaten.

Gisteren kreeg ik het goede nieuws 

dat mijn verzoek is ingewilligd.

Vannacht is de verhuisdatum officieel aangepast.

Maar wat was het fijn geweest als bij het intakegesprek

het bewijs van opname gewoon klaar had gelegen.

Regeldingen...

Vanmorgen wordt een regelmorgen...

uiteindelijk ben ik er gewoon een dagdeel druk mee.

 Gisteren zag ik al twee poststukken

waarvan ik vermoed dat ik daar actie op moet ondernemen.

En dat is ook zo.

Een brief van de WMO inzake de beeindiging van de uitleen

van hulpmiddelen.

Er kunnen nog kosten in rekening worden gebracht

en ik besluit na te vragen hoe dit verder gaat.

Mocht dit het geval zijn kan ik daarover contact opnemen met de CAK...

... de algehele regel is dat WLZ voor WMO gaat.

Bij een eventuele overlapping wordt het teveel betaalde

 normaal gesproken vanzelf verrekend.

De organisatie die de hulpmiddelen ophaald 

moet nog gebeld worden voor een afspraak.

Eerder was gezegd dat zij de afspraak zouden maken

maar blijkbaar is mijn mobiele nummer niet doorgekomen

bij de bewuste afdeling...

... vandaar de brief met het verzoek contact met hen op te nemen.

Daarna nog een telefoontje om te checken of het adres

voor de tvgids wel goed is aangepast.

Er zouden twee uitgaves naar het nieuwe adres worden gestuurd

...als extra services...

 maar beiden zijn op het oude adres bezorgd.

Daarna de praktijk van de huisarts bellen om te vragen

of de huisarts kan helpen bij het komen tot een individueel reanimatiebesluit.

Het is een fijn gesprek waaruit vooral naar voren komt

dat het aan de patient is om dit wel of niet met zijn huisarts te bespreken.

Daarna stuur ik een uitgebreide mail naar mijn zusje

met de vraag wat wij hier verder mee willen.

De locatieverpleegkundige wordt van de uitkomst

 van het telefoongesprek op de hoogte gebracht.

Voor nu ligt het initiatief bij mijn vader.

Maar het is lastig...

... wanneer je in een organisatie werkt 

met een digitaal systeem...

daar past alleen wel/niet.

Maar volgens het eigen reanimatiebeleid

geldt zonder een wilsverklaring

het algemene beleid.

En dat is niet al te spannend.

Er wordt alleen gereanimeerd bij een "witnessed arrest"

zegt het reanimatiebeleid.

Al met al ben ik vandaag gewoon bijna vier uur bezig

met alleen maar regelen en communiceren.

Weekend...

 Het is zaterdagmorgen en ik ben er al weer vroeg uit...

het is net geen vijf uur.

Wanneer manlief naar beneden komt doen we samen een bakje.

We hebben het over de drukte van de laatste weken.

Hij laat zich ontvallen dat het ook wel 

twee heel intensieve maanden zijn geweest.

Wanneer ik hem vertel dat we 3,5 week geleden 

het bericht kregen dat er een plekje vrij is

kan hij het bijna niet geloven. 

Ik had eerder die morgen hetzelfde gevoel.

Wanneer mijn man zijn ding buitenshuis doet

ga ik met een sopemmer naar de bovenverdieping.

Er wordt flink gepoetst.

Ondertussen draait de was...

het is fijn weer gewoon in mijn eigen bedoeninkje bezig te zijn.

Zoals gezegd... de stress is uit mijn lijf

maar er is maar heel iets nodig om het weer te voelen.

De komende weken doe ik het rustig aan.

Ik was met een grote opruimaktie in mijn eigen huis bezig

toen deze verhuisperikelen er doorheen fietsten.

Daarnaast willen we graag een lang weekend weg

met kinderen en kleinkinderen.

De middag gaan we naar een van onze favo plekjes om te lunchen.

~~~~~~

Zondagmiddag wordt er niet veel gedaan.

Uit de kerk gaan we even bij het oude appartement langs.

Ik haal de  brievenbus leeg

en maak foto's van de hulpmiddelen die er nog staan.

Peter gaat later op de middag bij mijn vader langs 

om een nieuwe mobiel te kopen en een abonnement af te sluiten.

Maar omdat er een bevestigingsbericht is gestuurd naar de mobiel die zoek is

zal hij dit op een werkdag verder afhandelen mbv de klantenservice.

De rest van de dag verloopt rustig.

Bijkomen...

 Na een goede nachtrust is er een nieuwe dag.

Een laatste keer papierwerk doornemen...

ik merk dat ik het fijn vind dat de klus er na vandaag op zit.

Er zijn nog genoeg andere zaken te regelen.

Zo zou ik nog gebeld worden voor een afspraak

om de hulpmiddelen af te halen 

die nog in het oude appartement aanwezig zijn.

Dat moet eigenlijk voor volgende week donderdag gebeuren

want dan zijn er kijkers voor het oude appartement.

Verder wachten we op een verklaring van verblijf...

...zodat de adreswijziging bij de gemeente kan plaatsvinden.

Tot die tijd zijn betrokken instanties niet geinformeerd.

Ik heb geprobeerd het zelf telefonisch met de diverse instanties te regelen

maar de afwikkeling van een adreswijziging verloopt log en bureaucratisch.

Wanneer ik bij mijn vader en stiefmoeder binnenwandel

neem ik eerst tijd voor een bakje thee en een praatje.

Daar is het de laatste dagen 

maar mondjesmaat van gekomen.

Ik hoor dat de papieren van de oude fysio

 niet bij de nieuwe fysio zijn terecht gekomen.

Die heb ik zelf tijdens het intakegesprek

....samen met het oude zorgplan .... overhandigd.

Zo groeit mijn to-do lijst vanzelf.

Er komt nog een belletje 

van de locatieverpleegkundige.

In eerste instantie wil ik dat 's middags op gaan pakken

maar besluit later op de dag dat het mooi is geweest.

Maandag is er weer een dag.

Ik ga verder met de laatste ordners.

En met wat reorganiseren... lukt het om

nog drie verhuisdozen uit te pakken en op te ruimen.

Er blijven zes verhuisdozen over.

Het besef daalt steeds meer in dat er

of spullen weg moeten... of kasten aangeschaft.

Zowel mijn vader als mijn stiefmoeder kunnen er niet meer omheen.

Het is fijn dat het uitpakken en uitzoeken er op zit.

Eerder dan gedacht ga ik naar huis.

Vanaf volgende week zijn er alleen nog regeldingen

die overblijven.

Daar heb ik nog twee weken voor uitgetrokken.

Dan zal alles redelijk moeten lopen...

en anders zijn de lijnen intern bij het verpleeghuis uitgezet.

Ik fiets naar huis met een blij gevoel.

Moe...

 Wanneer ik wakker wordt merk ik aan alles

dat er in mijn lijf wat veranderd is.

De spanning van dagen is verdwenen.

Ik rommel wat in huis en fiets rond 10.30 uur

naar mijn vader.

Weer verder met het opschonen van mappen.

Dat gaat eigenlijk heel goed.

Mijn stiefbroer en -zus zijn er ook 

wanneer ik binnen wandel.

Ze zijn druk met de afronding van het oude appartement.

Fijn om elkaar even te spreken

 en één en ander af te stemmen.

Wanneer ik de laatste ordner heb gehad

bekijk ik de dozen die nog niet zijn uitgepakt.

Daar is geen ruimte voor.

Mijn vader "ziet" nu ook dat er teveel spullen zijn.

Na twee uurtjes vind ik het welletjes en ga weer naar huis.

Morgen is er een nieuwe dag.

Ik ben blij dat ik voor deze week een planning heb gemaakt 

en mij daaraan gehouden heb.

Na morgen geen uitzoekwerk meer.

Wanneer ik thuis kom ben ik moe.

De rest van de dag komt er thuis weinig uit mijn handen.

Ik dommel wat in mijn stoel

 en 's avonds val ik een paar keer in slaap.

Blijkbaar heb ik wat in te halen.

Loslaten...

Op woensdag wordt ik op een redelijk normale tijd wakker...

... waarschijnlijk omdat het de avond ervoor laat is geworden.

Ik heb de bewuste mail in conceptvorm opgeslagen

en vraag manlief naar zijn mening.

Volgens hem kan het zo prima verstuurd worden.

Ik wil ook graag de mening van mijn zusje horen

maar zij kan er 's avonds pas naar kijken.

In de ochtend spreek ik met mijn jongste dochter af

maar ik merk dat het lastig is om te ontspannen.

Eigenlijk wil ik de mail gewoon versturen.

Zij werpt er ook een blik op en dan druk ik op de verzendknop.

Vrij kort daarna gaat mijn mobiel over...

de locatieverpleegkundige..

Maar ik kan niet vrijuit kan spreken

en stuur haar een berichtje dat ik vanmiddag weer bereikbaar ben.

Wanneer ik weer thuis ben bel ik haar terug.

We hebben een goed gesprek en 

de aantekening is uit het dossier verwijderd.

Er wordt door haar een ACP-gesprek aangevraagd bij de huisarts

en ik denk dat dit een goed plan is.

Mijn zusje en ik willen graag allebei bij dat gesprek aanwezig zijn.

Nu kan ik het pas echt loslaten...

...in de middag lukt het om wat te borduren.

De avond verloopt ook rustig.